Bogusława HUBISZ-SIELSKA - altówka
Po ukończeniu z wyróżnieniem studiów w krakowskiej Wyższej Szkole Muzycznej odbyła studia
uzupełniające u Stefana Kamasy w Warszawie oraz w Monachium u Kim Kashkashian.
Uczestniczyła w festiwalach m.in. Poznańska Wiosna Muzyczna, Spotkania Muzyczne w Baranowie Sandomierskim, Dni Kompozytorów Krakowskich.
Występowała w wielu miastach i miejscowościach w Polsce, jak również w Austrii, Czechach, Niemczech, Rosji, Słowacji, Szwajcarii, USA, Wielkiej Brytanii i Włoszech.
Nagrywała dla Polskiego Radia, Radia Austriackiego a także Radia Nowy Jork.
Występowała przed kamerami Telewizji Polskiej, austriackiej oraz niemieckiej.
Dokonała nagrań płytowych z muzyką J.B. Vanhala (AP Classic) oraz Rachel Knobler (Acte Prealable).
Prowadzi również działalność edytorską. Nuty w jej opracowaniu ukazały się w Polskim Wydawnictwie Muzycznym oraz Editio Alto (Niemcy).
Jest członkiem-założycielem Stowarzyszenia Artystycznego Muzyka Centrum oraz członkiem
Niemieckiej Sekcji Międzynarodowego Towarzystwa Altowiolowego (IVS).
Długoletni pedagog Akademii Muzycznej w Krakowie, od 2001 jest również Koordynatorem Głównym Konserwatorium Krakowskiego im. Witolda Lutosławskiego.
Mariusz SIELSKI - fortepian
Studiował w Krakowie u Ludwika Stefańskiego, Ewy Bukojemskiej i Janusza Dolnego (dyplom z wyróżnieniem).
Brał udział w licznych kursach mistrzowskich, pracując pod kierunkiem wybitnych pedagogów
(Alexander Jenner, Rudolf Buchbinder, Eliane Richepin, Fausto Zadra).
Odbył też roczne studia w monachijskiej Hochschule fur Musik.
Występuje jako solista i kameralista, koncertując w kraju i za granicą - Austrii, Czechach, Francji, Niemczech, Rosji, Węgrach, Słowacji, Wielkiej Brytanii i Włoszech.
Dokonał - wraz z Żoną - nagrań płytowych.
Prowadzi klasę fortepianu w krakowskiej Akademii Muzycznej.
Głosy prasy:
"...z perlistą partią fortepianu i bardzo zamaszystymi pociągnięciami smyczka altówki [...] objawiło się romantyczne muzykowanie z wybijającym się miękkim kształtowaniem dźwięku przez altowiolistkę [...] pełna uczucia wspólna gra..."
Münchner Palette nr 9, wrzesień 1989
"...zaprezentowali BHS i MS z głębią muzycznego wyrazu..."
Neuhauser Nymphenburger Anzeiger Nr 30, 23 lipiec 1992"...utwory kompozytorów polskich zaprezentował duet BHS i MS w swoich wspaniałych interpretacjach..."
Sendlinger Anzeiger nr 31, 30 lipiec 1992
"Szczególnym kąskiem dla miłośników muzyki kameralnej był występ mistrzowskiego duetu [...]
Obydwoje artyści oddziaływali w swych interpretacjach [...] w sposób bardzo skoncentrowany i ukazujący swobodę i radość z samego grania [...] MS ze swoim mocnym uderzeniem i BHS ze swoją marzycielsko-elegijną partią dobrze wtórowała swojemu partnerowi.[...] W Sonacie c-moll
Feliksa Mendelssohna-Bartholdy zaprezentowali muzycy zespolone granie szczególnie [...] w trzeciej części piękne muzykowanie [...] z temperamentem i zaangażowaniem [...] przyjemność dla ucha [...] właściwym punktem kulminacyjnym była Sonata f-moll [op.49] Antona Rubinsteina [1829-1894]
[...] pianista ze swoim mocnym uderzeniem [...] ale altowiolistka zdołała się ze swym dźwiękiem przebić.
Po wielkich owacjach wykonali BHS i MS na bis [...] a publiczność zachwycona dziękowała."
Saale Zeitung, 31 lipiec 1992
"...Szczególnie w pierwszej części [Sonaty Es-dur J.B.Vanhala] zobrazowali obydwoje muzycy precyzyjną pracę motywiczną, druga liryczna część była okazja do pełnego wyrazu muzykowania, a trzecia [...] otrzymała pełne polotu kontury [...] BHS i MS oddali w pięknych barwach marzycielsko-mroczny charakter I części [Sonaty c-moll F.Mendelssohna-Bartholdy], w drugiej części odtworzył mistrzowsko [...] MS charakterystyczne dla kompozytora pasaże [...] w wariacjach części trzeciej stopniowo narastająca dynamika [...] doprowadziła do romantyczno-ekspresyjnego, brawurowo odtworzonego punktu kulminacyjnego [...] namiętne i synkopowane rytmy [w trzech utworach tanecznych kompozytorów polskich] zapanowały w interpretacji polskich gości [...] Szczególnie ta muzyka zdaje się być bliska BHS i MS..."
Nordfriesische Nachrichten, grudzień 1997
"...wystąpił mistrzowski duet, który tworzą BHS i MS.[...]stylowe wykonanie i doskonałe
dialogi pomiędzy altówką a fortepianem i młodzieńcza fascynacja muzyką [...]
Pogranicze, 30 listopad 1999
"...ale z reguły są one [Sonaty J.B.Vanhala] dobrze skomponowane i bezbłędnie, efektownie zinterpretowane, nie tracą nic ze swojego uroku [...]
Recenzja płyty CD zawierającej Sonaty J.B. Vanhala - Die Viola Nr 55, 1999/II
"...jej [Rachel Knobler] Elegia na altówkę solo zagrana przez BHS obrazuje muzycznie jej przeżycia:
obrazuje cierpiąc, a to znów buntowniczo i z pasją..."
Münchner Merkur, 30 kwiecień2001
"... BHS grała [...] wirtuozowsko [...] z pełnią wyrazu [...] wczuwającym się pianistą MS [...]
Süddeutsche Zeitung/Dachau, 3 maj 2001
"...rzewnym i żałosnym brzmieniem, odpowiadającym tym utworom, z wielkim mistrzostwem interpretowali BHS i MS..."
Münchner Merkur, 3 maj 2001
"...przez wywierającą wrażenie grę BHS, która na swojej wioli nadała tym utworom szczególny charakter i zebrała gromkie brawa. Towarzyszył jej MS ..."
Süddeutsche Zeitung, 3 maj 2001
"...okazało się to dzieło [Sonata Es-dur J.B.Vanhala] technicznie nie mniej wymagające od innych popularniejszych dzieł współczesnych wiedeńskiego klasycyzmu [...] mogło się to dzieło [Phantasiestücke op.117 Roberta Fuchsa] w żywej interpretacji krakowskich artystów podobać [...] z romantyczną tęsknotą [...] patosem i namiętnością [...] na bis pogodnie [...] zagrali Kreislera..."
Süddeutsche Zeitung, 6 maj 2002"BHS [...] wykonując jego [N. Paganiniego] Sonatę D-dur nie tylko pokazała, że potrafi, ale zrobiła to z prawdziwą wirtuozerią. Przy fortepianie towarzyszył jej M.S..."
Ziemia Jarosławska, listopad 2002
"...dla tej mrocznej kompozycji [Totenklage Rachel Knobler] znalazła altówka odpowiednią barwę [...] i atmosferę [...] usłyszeliśmy Reverie Henryka Wieniawskiego, Romanze Maxa Brucha, jak również jako najważniejszą Suitę hebrajską Ernesta Blocha przez BHS oraz MS przy fortepianie mistrzowsko zinterpretowane [...]
Süddeutsche Zeitung, 7 kwiecień 2003
"...Altowiolistka BHS wykonując wymienione utwory [kompozycje na altówkę solo Rachel Knobler] chyba dobrze zrozumiała intencje kompozytorki, sugestywnie oddając ich quasi-wokalny, improwizacyjny charakter [...]
Recenzja płyty z utworami Rachel Knobler w: Muzyka 21 Nr 7(36), lipiec 2003